Spotykamy się na lotnisku Okęcie 2h przed wylotem. Sprawdzamy, czy wszyscy mają odpowiednie dokumenty (paszporty, wizy etc.), spotykamy się z tour liderem i wylatujemy przez jeden z międzynarodowych portów lotniczych do Islamabadu.

Przylot do Islamabadu, transfer do hotelu oraz spotkanie z przewodnikiem. Później wycieczka po Islamabadzie oraz Rawalpindi. Islamabad to nowa stolica Pakistanu i równocześnie bardzo dobrze zaprojektowane miasto. Jest położone wśród bujnej roślinności, u podnóża wzgórz Potwar. Odwiedzimy Shah Faisal, jeden z największych meczetów na świecie, a także Park Szekspira i muzeum Lok Virsa, instytut folkloru i dziedzictwa narodowego. Rawalpindi to tętniące życiem miasto, pełne zatłoczonych ulic i kolorowych bazarów. Pomimo iż brakuje w nim wielkich zabytków, to niesamowita atmosfera i lokalny targ pozwalają poznać prawdziwy Pakistan.




Przelot do Skardu lub przejazd do Chilas Szosą Karakorumską (11/12h, 461 km), nocleg w hotelu. Szosa Karakorumska jest uznawana za 8 cud świata, jest to najwyżej położona na świecie droga betonowa. Zwana jest w Chinach „Drogą przyjaźni” i została wybudowana wspólnie przez rządy pakistańskie i chińskie. Budowa rozpoczęła się w 1959 i została ukończona w 1979 (oficjalne otwarcie miało miejsce w 1986). Około 810 pakistańskich i około 200 chińskich robotników straciło życie w trakcie jej budowy, głównie w wyniku osuwisk. Szosa Karakorumska to jedna z wielu ścieżek legendarnego Jedwabnego Szlaku. 

Dzień wolny w Skardu lub przejazd z Chilas do Skardu wzdłuż rzeki Indus (8/9h, 290 km). Dolina Skardu/Baltistan: Rzeka Indus płynie w dół do doliny Baltistanu, z Tybetu do Gilgit, a następnie wpływa do Morza Arabskiego, które oddziela subkontynent indyjski od Azji. Dolina Baltistan na północy Pakistanu nazywana jest Małym Tybetem. Baltistan znajduje się na samym końcu Himalajów, obok płaskowyżu Deosai i jeziora Satpara. Jest to turystyczny górski raj, gdyż znajduje się tutaj drugi najwyższy szczyt świata, czyli K2 (8611 m n.p.m.), a także inne ośmiotysięczniki: Broad Peak (8051m n.p.m.), Gaszerbrum I (8080 m n.p.m.) oraz Gaszerbrum II (8035 m n.p.m.). Ich ośnieżone szczyty oraz ogromne lodowce gwarantują wspinaczom, wędrowcom i podróżnikom niesamowite widoki. 


Przejazd do Askoli dżipami przez dolinę Shigar (6/7h). Trasa ze Skardu do Askoli jest prawdziwie spektakularna, droga przecina rzekę Braldu i przechodzi przez okoliczne wioski Dassu, Apligo, Pakora, Hoto Chongo i Thongal. Zaledwie 20 minut od Thongal znajdują się siarkowe ciepłe źródła, a wokół nich miedziane, kolorowe kamienie znane jako Limpi Kiser. Król Kiser był mitycznym władcą o magicznych mocach, dziesiątki legend opowiadają o jego wyczynach w Baltistanie, Nagar i w dolinie Hunza.

Przed nami trekking do Namli (6/7h, wys. 3400 m n.p.m.). Przejdziemy przez Askoli, a następnie obok ujścia rzeki Biafo i jej prawym brzegiem do Kisar Shaguran, powyżej którego szlak się rozdziela. Północno-wschodni prowadzi nad lodowiec Biafo, a wschodni nad lodowiec Baltoro. Wejdziemy na morenę lodowca Biafo, a przed nami będzie widok na piramidalny szczyt Baakhor Das.

Trekking do Mango (4/5h, wys. 3660 m n.p.m.). Przejdziemy obszar pełen szczelin i dotrzemy na szczyt lodowca. Na północ od szczytu widoczne są trzy góry Latok: Latok I (7145 m n.p.m.), Latok II (7108 m n.p.m.) i Latok III (6949 m n.p.m.). Czeka nas kilkugodzinna, ale niezbyt forsowna wspinaczka, choć będziemy przechodzić przez obszar pełen niestabilnych głazów. Następnie przejdziemy przez obszar pełen szczelin do Mango, topniejącej doliny lodowcowej, gdzie rosną głównie trawy, krzewy i wierzby. Jest tam również strumień spływający ze szczeliny z samego szczytu lodowca Mango Brakk (5355 m n.p.m.). W obozie na wysokości 3650 m n.p.m. jest wystarczająco dużo miejsca dla tragarzy, jak i na rozłożenie namiotów.

Trekking do Baintha (6/7h, 10,7 km, wys. 3990 m n.p.m.). To będzie uroczy dzień, w trakcie którego pokonamy krótkie trasy. Rozpoczniemy spacerem wzdłuż topniejącej doliny, przejdziemy obok niewielkiego jeziora, a następnie skierujemy się przez obszar szczelinowy wprost do gładkiego, białego centrum lodowca Biafo. Przed nami pierwszy widok na przełęcz Hispar. Ściany góry są ząbkowane i po każdej stronie sięgają 6000 m. Przekroczymy tu dwie środkowe moreny i rozpoczniemy wspinaczkę na boczną morenę, aby zobaczyć zieloną, topniejącą dolinę i udać się dalej, do Baintha, czyli trawiastego obszaru, którego gęstwinę przecina strumień o krystalicznie czystej wodzie. Baintha funkcjonuje też pod nazwą „obóz Conwaya” i jest zielonym terenem, bujnie porośniętym roślinnością.

Dzień wolny przeznaczony na eksplorowanie okolicy. Tragarze przygotują jedzenie na dalszą wędrówkę. Wieczorem czeka nas zabawa, tańce i śpiewy, które mogą przeciągnąć się aż do rana!

Trekking do Karpogoro (5/6h, wys. 4410 m n.p.m.). Zaczniemy od 45-minutowego spaceru w górę topniejącej doliny, mijając kilka małych jezior otoczonych kwiatami i wierzbami. Będziemy mogli zaobserwować ślady niedźwiedzi i kruków. Następnie przez ok. 30 minut będziemy pokonywać trudny obszar szczelinowy, aż dostaniemy się na zdecydowanie łatwiejszy do pokonania obszar pokryty lodem. Pamiętajcie, żeby nie zbliżać się zanadto do lodowca Biantha Lukpar, gdyż lód może się usunąć spod nóg w miejscu spotkania dwóch lodowców. Kolejnych kilka godzin to przyjemny spacer przez gładki lód, w kilku miejscach będziemy musieli przekroczyć szczeliny. Jeśli lodowiec jest pokryty śniegiem, należy związać się liną i posuwać się do przodu gęsiego, aż do końca przełęczy. Biafo otoczony jest przez lodowce od południa i północy. Napina to obóz położony wśród bujnej roślinności w północnej części topniejącej doliny, gdzie pod dostatkiem jest świeżej wody. Możemy zrezygnować z przejścia do Napiny i rozłożyć obóz na lodowcu Biafo na wysokości 4400 m n.p.m., a tragarze pozyskają dla nas wodę z lodowca. Spacer lodowcową trasą do pierwszego z trzech skalnych obozów, które zawdzięczają swoją nazwę kolorowi skał znajdujących się nad nimi.

Trekking nad Hisper (6/7h, 11,6 km, wys. 4770 m n.p.m.) i nocleg w namiotach. Będziemy maszerować po pokrywie lodowej (zalecane liny i stuptuty) i zygzakiem pokonywać obszar pokryty szczelinami, utrzymując się cały czas na prawo od środka. Będą za nami lecieć pliszki oraz kruki. Teraz naszym oczom ukażą się ośnieżone, południowe ściany lodowca oraz granitowe szczyty na północy. W miejscu zetknięcia się lodowców Sim Gang i Lukpe Lawo droga poprowadzi nas na zachód do przełęczy Hisper. Lód ma tutaj grubość 1,5 km. Rozłożymy obóz na wysokości 4780 m n.p.m. w zagłębieniu lodowcowym, otoczonym przez poszarpane szczyty białych i czarnych gór. Stąd szlak doprowadzi nas na północ przez Śnieżne Jezioro i przełęcz Khurdopin (5790 m n.p.m.), aż do doliny Shimshal. Nazwa Śnieżne Jezioro została nadana w 1892 roku przez Martina Conwaya, pierwszego zagranicznego gościa. W 1989 roku zespół naukowców, tworzony przez Williama Huntera Workmana oraz Fanny Bullock Workman (byli małżeństwem), spekulował że Śnieżne Jezioro może być tak naprawdę lodową pokrywą, podobnie jak to się zdarza w regionach polarnych, z której to lodowiec topnieje i spływa we wszystkich kierunkach. Jego wielkość szacuje się na 777 km2. 


Dzień wolny, który można przeznaczyć na fotografowanie oraz eksplorowanie okolic.

Trekking do Khani Bassa po przekroczeniu przełęczy Hisper (7/8h, wys. 5151 m n.p.m.) i nocleg w namiotach. Tego dnia będą nam niezbędne liny, stuptuty oraz nieprzemakalne obuwie. To będzie prosta, mało zróżnicowana wspinaczka na szczyt przełęczy Hisper, ale niestety dosyć wyczerpująca z powodu wysokości. Trasa delikatnie kieruje się w stronę centrum, gdzie znajdują się gigantyczne szczeliny oraz spękane, zielonkawo-niebieskie seraki po obu stronach. Jeśli spojrzymy wstecz na Śnieżne Jezioro, towarzyszyć nam będzie doświadczenie ogromnej, śnieżnej przestrzeni, gdzie na próżno szukać choćby śladu roślinności. Gładkie lodowce znad Śnieżnego Jeziora wiją się pośród niezdobytych szczytów. Czekają nas teraz 3/5h wędrówki do Khani Bassa. Długość jej trwania jest uzależniona od warunków pogodowych; śnieg może być tak miękki, że będziemy się w nim zatapiać po łydki. Około godzinę zajmie nam przekroczenie szczytu przełęczy, a następnie będziemy schodzić ostro w dół, aż do centrum, gdzie śnieg staje się bardziej gładki. Teraz trzeba będzie jednak uważać na ukryte szczeliny, a więc zwiążemy się liną i będziemy maszerować jeden za drugim. Po obu stronach będą nas otaczać głębokie szczeliny i seraki. Kolejne dwie godziny wędrówki przez piargi i moreny doprowadzą nas do małego obozu, położonego na obszarze bujnie porośniętym roślinnością, tuż obok lodowca Khani Bassa. Będziemy mieli wspaniały widok na pasmo górskie Balchish (6000 m n.p.m.), a obóz rozbijemy na wysokości ok. 4580 m n.p.m. 

Trekking do lodowca Yutmaru (4/5h, wys. 4330 m n.p.m.) i nocleg w namiotach. Przejście przez lodowiec Khani Bassa zajmuje jakieś 90 minut. Jest to stosunkowo łatwa wędrówka z pięknym widokiem na północ i gładką, białą kopułę szczytu Kanjut Sar, który z wysokością 7760 m n.p.m. plasuje się na 29. miejscu wśród najwyższych szczytów na świecie. Pomiędzy Khani Bassa a lodowcem Yutmaru jest mnóstwo miejsc idealnych na rozłożenie obozu. Znaczna część szlaku biegnie po ścieżce moreny bocznej, 30 m powyżej lodowca. Są tam wspaniałe widoki na wiszące lodowce oraz częste lawiny, które schodzą po południowej ścianie. Rozłożymy obóz jakąś godzinę drogi od Yutmaru w płaskiej, dobrze osłoniętej topniejącej dolinie, gdzie jest naprawdę sporo miejsca na rozłożenie namiotów. Dostęp do wody jest tutaj do połowy sierpnia. Wokół obozowiska rosną wierzby i kwiaty. 

Trekking do Red Star (6/7h) i nocleg w namiotach. Przejście lodowca Yutmaru zajmie co najmniej 2 godziny. Będziemy musieli pokonać wysokie lodowe ściany, a także uważać na głębokie szczeliny. Następnie czeka nas stroma wspinaczka w górę klifu do obozu, gdzie będziemy mogli się zatrzymać i gdzie będziemy podziwiać widok na przełęcz Hisper (zalana wodą we wrześniu). Czeka nas pokonanie kilku piargów. Brakuje tu źródeł, ale kwiaty i wspaniałe widoki rekompensują te braki i sprawiają, że krajobraz staje się wręcz sielankowy. Po drodze jest przynajmniej 5 miejsc, gdzie można rozłożyć obóz. Niższa ścieżka, prowadząca po skraju lodowca jest trudniejsza i zdecydowanie mniej malownicza. Obóz Red Star (oznaczony czerwoną gwiazdką na mapie U502) to duże pole, gdzie znajdują się kamienne schroniska i mulista rzeka.


Trekking do Shiqam Baris (5/6h; 7,9 km). Tuż nad obozem przekroczymy strumień, który jest równocześnie niewielkim dopływem lodowca i zejdziemy stromym szlakiem do topniejącej doliny na północnym skraju lodowca Hisper. Przeniesiemy się na teren środkowej moreny, pokryty głazami i znajdujący się zaledwie 30 minut od obozu. Po obu stronach moreny ostro się rozdzielają. Szlak prowadzi trawiastym wzgórzem nad lodowcem.

Na dzisiaj zaplanowaliśmy trekking do Bitanmal (5/6h, wys. 3660 m n.p.m.). Czeka nas 6/7h wędrówki do Bitanmal. Nazwa Bitanmal oznacza „pole szamana” i jest to idealne miejsce na rozłożenie obozu na samym skraju lodowca Kunyang, który będziemy eksplorować. Będzie możliwość wspinaczki na grzbiet, aby podziwiać ogromne góry na północy, czyli Kunyang Chhish (7852 m n.p.m.) oraz Dastahil Sar (7885 m n.p.m.).

Trekking do wioski Hisper (4/5h, wys. 3383 m n.p.m.). Wędrówka zielonym szlakiem przez pastwiska Bitanmal pod szczyt Makrong Chhish (6607 m n.p.m.). Zejdziemy stromą ścieżką na skraj lodowca Kunyang i przekroczymy go, idąc niemal niewidoczną ścieżką. Spacer w dół topniejącej doliny. Przejdziemy przez most nad rzeką Hisper i dotrzemy do wsi o tej samej nazwie.


Przejazd do Hunzy samochodami terenowymi. Dolina była inspiracją dla Jamesa Hamiltona do napisania książki „Zaginiony horyzont” (1933) o życiu tybetańskich mnichów. W Hunzie zatrzymamy się w hotelu w lokalnej stolicy, czyli Karimabadzie. Hunza liczy 65.000 mieszkańców i była rządzona przez ród Mirów od XI wieku. Tutejsi ludzie są weseli i przyjaźni. Wyróżnia ich jasna karnacja i niebieskie oczy. Prawie wszyscy porozumiewają się w języku burushaski, a w górnej części wakhi. Za sekret ich długowieczności uważa się wegetariańską dietę, składającą się głównie z owoców i zbóż. Z doliny Hunza ujrzymy niesamowite wręcz widoki na góry Rakaposhi (7788 m n.p.m.), Diran Peak (7266 m n.p.m.), Spantik Peak (7027 m n.p.m.), Ultar (7388 m n.p.m.) oraz Lady Finger (6000 m n.p.m.).

Rano zwiedzimy forty Baltit i Altit, a po południu udamy się do doliny Duiker. Fort Baltit to jedna z najwyżej położonych plateau pomiędzy Chinami a subkontynentem indyjskim. Zobaczymy Rakaposhi Peak, jeden z najwyższych górskich szczytów na świecie. Blisko znajdują się również Lady Finger (6000 m n.p.m.), Ultar Sar (7300 m n.p.m.), Diran (7266 m n.p.m.) oraz Golden Peak (7027 m n.p.m.). 

Po obiedzie przejazd do Gilgit. Przyjazd i transfer do hotelu.

Przelot do Islamabadu. Przylot i transfer do hotelu. W przypadku odwołania lotu przejazd z Gilgit do Besham. Nocleg w hotelu.

Dzień wolny w Islamabadzie lub przejazd z Besham do Islamabadu.  

Transfer na lotnisko w Islamabadzie na lot powrotny.