Spotykamy się na lotnisku Okęcie 2h przed wylotem. Sprawdzamy, czy wszyscy mają odpowiednie dokumenty (paszporty, wizy etc.), spotykamy się z tour liderem i wylatujemy przez jeden z międzynarodowych portów lotniczych do Limy.


Dzisiejszy dzień przeznaczony będzie na zwiedzanie Limy. Nie możemy pominąć takich zabytków jak kolonialna katedra, w której podziwiać można piękne sklepienie, czy Pałac Rządowy albo Pałac Wicekrólów. Są to wspaniałe, monumentalne zabytki, ważne również z punktu widzenia historycznego. Udamy się także na Plaza de Armas (dosłownie „plac broni”), czyli główny rynek, gdzie skupia się całe życie kulturalne i towarzyskie. To idealny dzień na zanurzenie się w peruwiańskiej atmosferze. Warto spróbować również lokalnych przysmaków, takich jak dania z quinoy, czy pieczone słodkie, banany.



Wczesnym rankiem udamy się na lotnisko, aby przelecieć do Cuzco. Zakwaterowanie w hotelu i popołudniowe zwiedzanie. Odwiedzimy stanowiska architektoniczne: Koricancha, Katedra, Sacsayhuamán, K’enkho, Puca Pucará i Tambomachay. Wolny wieczór na zwiedzanie Cuzco na własną rękę.

Główne zabytki:

Dzisiaj odwiedzimy Świętą Dolinę Inków i wszystkie ważne inkaskie ruiny w okolicy. Zwiedzimy ruiny Pisaq oraz (w zależności od dnia) targ, a także ruiny Urubamby i Ollantaytambo- wspaniałe inkaskie fortece zbudowane z megalitycznych skał. Wieczorem wsiądziemy do pociągu i przejedziemy do Aguas Calientes, małej wioski, wokół której ułożono linie kolejową. To wszystko przypomina o czasach poszukiwaczy złota.

O 7:00 lub nieco wcześniej wyjdziemy autobusem do słynnego Machu Picchu. Po tej niesamowitej wizycie wrócimy do Aguas Calientes, skąd przejedziemy pociągiem do Ollantaytambo. Po przyjeździe zakwaterujemy się w hotelu w Cuzco. Wolny wieczór.

Cytadela Machu Picchu jest najważniejszą atrakcją w Cuzco. Została odkryta w 1911 roku przez amerykańskiego badacza Hirama Binghama i jest uważana za jeden z najniezwyklejszych przykładów malowniczej architektury na świecie. W języku keczua Machu Picchu znaczy „stara góra”. Cytadela została zbudowana na szczycie wzgórza, które góruje nad doliną rzeki Urubamba w samym sercu tropikalnego lasu. Machu Picchu pełniło zarówno funkcję religijną jako miejsce kultu, ale i naukową jako miejsce obserwacji astronomicznych. Było również prywatną siedzibą klanu Inca Pachacuteq.
Opcjonalnie: wspinaczka na Huayna Picchu.

Rano przejedziemy na dworzec autobusowy, gdzie wsiądziemy do autobusu turystycznego, który jedzie do Puno. Po drodze odwiedzimy kościół Andahuaylillas z XVII wieku, w którym znajdują się przepiękne obrazy. Trasa prowadzi przez dolinę Cuzco. Nad jeziorem Huacarpay zrobimy zrobimy postój przy Pikillaqta, czyli preinkaskich ruinach z kultury Wari (XII wiek). Następnie udamy się do ruin Raqchi, gdzie będziemy mogli oglądać pozostałości centralnej ściany świątyni Wirakoczy, która była jednym z najwyższych budynków wybudowanych przez Inków. Zatrzymamy się na obiad w Sicuani, a następnie przejedziemy przez góry Raya na wysokości 4321 m n.p.m. i odwiedzimy źródła termalne. Ostatnim punktem dzisiejszego programu będzie zwiedzanie ruin Puca Pucará. Dotrzemy do Puno ok. 19:30. Czas wolny wieczorem. 



Wyjedziemy z Puno o 6:30 i przejedziemy autobusem do Copacabany. Po dopełnieniu formalności na granicy w Ksani do Copacabany zostanie nam jakieś pół godziny. Po przyjeździe zakwaterujemy się w hotelu, a po obiedzie udamy na zwiedzanie. Odwiedzimy Bazylikę pod wezwaniem Matki Boskiej Gromnicznej (lub Matki Boskiej z Jeziora). Jest to świątynia z XVI wieku, w której wnętrzu znajduje się cudowna figura Matki Boskiej, patronki Boliwii. Kościół rokrocznie przyciąga tysiące turystów i jest jednym z najważniejszych świętych miejsc zarówno dla rdzennej ludności indiańskiej, jak i katolików. Po obiedzie możemy wspiąć się drogą krzyżową na Golgotę (opcjonalnie), skąd roztacza się wspaniały widok na jezioro i pobliskie wsie lub wspiąć się na Intiwatana albo Horca del Inca, które prawdopodobnie były kiedyś obserwatoriami astronomicznymi. Jeśli czas pozwoli, możemy odwiedzić zarówno Golgotę, jak i Horca del Inca. Czas wolny w ciągu reszty dnia warto przeznaczyć na zwiedzanie Copacabany.

Dzień rozpoczniemy spacerem do portu w Copacabanie, skąd udamy się łodzią motorową na północną część Wyspy Słońca (Isla del Sol) do małej miejscowości Challapampa. Najpierw zwiedzimy muzeum, a później spacerem przejdziemy do ruin Chincana, określanych jako inkaski labirynt. Następnie rozpoczniemy wędrówkę po Wyspie Słońca, która przeniesie nas wzdłuż grzbietu wyspy z północy na południe, wprost do wioski Yumani (ok. 3-4h wędrówki). Podczas samej wędrówki będziemy mieć niczym nieograniczony widok na święte jezioro Titicaca, a przy sprzyjającej pogodzie również na Królewską Kordylierą (Cordillera Real) i jej ośnieżone szczyty. Noc spędzimy w daczy na obrzeżach Yumani.

Rano zejdziemy Schodami Inków (Escalera del Inca), zabytkowymi kamiennymi schodami, choć dobrze zachowanymi. Doprowadzą nas one do naturalnego źródła Fuente del Inca. Niedaleko znajduje się port, skąd udamy się łodzią motorową z powrotem do Copacabany. Około 13:30 zatrzymamy się na dłuższy postój, a później wsiądziemy do autobusu, który zabierze nas do La Paz. Wieczorem czas wolny. 



Rano udamy się do Księżycowej Doliny (Valle de la Luna), którą przez wieki kształtowały woda i wiatry, a ich działanie zadecydowało o wspaniałych formach i kolorach. Dolina uważana jest za najbardziej suche miejsce na świecie, na niektórych jej obszarach deszcz nie spadł od setek lat! Swoją nazwę zawdzięcza niesamowitym formacjom skalnym, które można tam podziwiać. Następnie wrócimy do centrum La Paz. Naszym pierwszym przystankiem będzie Plaza Murillo, gdzie można podziwiać Pałac Prezydencki, budynek Parlamentu oraz katedrę. Przejdziemy kolonialną ulicą Calle Jaén do starej części miasta, gdzie zwiedzimy słynny kościół Św. Franciszka, zbudowany przez Indian. Stąd udamy się do popularnej dzielnicy handlowej La Paz, gdzie znajduje się kolorowy targ, a następnie na ulicę Sagarnaga, gdzie w licznych sklepach będzie można kupić tradycyjne ubrania i wyroby rękodzielnicze. Udamy się również na Calle de las Brujas (ulicę Czarownic), a wizytę skończymy na indiańskim targu San Pedro. Czas wolny przez resztę dnia, który warto przeznaczyć na przechadzkę po najwyższej stolicy świata.



Przejedziemy na lotnisko na nasz lot do Sucre (godziny wylotów różnią się w zależności od dnia). Po wylądowaniu zakwaterujemy się w hotelu, zjemy obiad i udamy na zwiedzanie miasta. Sucre to konstytucyjna stolica Boliwii, nazywana również Ciudad Blanca („Białe Miasto”). To klejnot sztuki baroku i renesansu, a zarazem najbardziej europejskie miasto w całej Boliwii i prawdopodobnie najpiękniejsze w całej Ameryce Łacińskiej. Zostało założone w 1538 roku z rozkazu Pizarro, miało stać się rezydencją i centrum hiszpańskiej burżuazji. Z architektonicznego punktu widzenia, Sucre nadal wygląda jak na pocztówkach z XIX wieku, co oczywiście stanowi o jego niesamowitym uroku. Jest uważane za najpiękniejsze miasto Boliwi, ale poza swoim pięknem i atmosferą niczym z XVIII i XIX wieku, ma również tę zaletę, że jest historyczną stolicą Boliwii. Zwiedzimy wiele muzeów, Convento de Santa Clara (klasztor św. Klary), Casa de la Libertad, gdzie 6 VIII 1825 roku została podpisana Deklaracja Niepodległości (plan wycieczki może ulec zmianie, gdyż wszystkie muzea są zamknięte w niedziele i w czasie świąt narodowych). Wieczorem czas wolny.



O 8:00 opuścimy Sucre i autobusem udamy się do Potosí, które było niegdyś jednym z największych miast na świecie, z populacją liczącą ponad 200.000 mieszkańców. Jest jednym z najwyżej położonych miast na świecie. Leży u podnóża góry Cerro Rico („bogatej góry”), co stanowiło o dużym znaczeniu miasta, gdyż góra gromadziła złoża rud srebra. Po obiedzie odwiedzimy targ górniczy. Zwyczaj mówi, że kupienie tutaj liści koki, papierosów alkoholu, a nawet dynamitu jako prezentu dla górników przynosi szczęście. Po skończeniu zakupów odwiedzimy jedną z kopalń przy górze Cerro Rico. Tutejsze kopalnie różnią się od zachodnich, niektóre z nich są bardzo stare. Były wykopywane rękami niewolników w czasach Imperium Inków, a później przez afrykańskich niewolników w czasach kolonizacji hiszpańskiej. Korytarze są niezwykle wąskie i dosyć krótkie, osoby z klaustrofobią zdecydowanie się w nich nie odnajdą. Nasza wizyta w Cerro Rico zaczyna się przy Tío (po hiszp. „wujek”), który jest strażnikiem kopalni i któremu górnicy często składają ofiary w celu zapewnienia sobie ochrony przed złymi zaklęciami. Zwiedzimy pierwszy poziom kopalni, będziemy mogli zejść nawet 3 poziomy niżej, jakieś 500-600 m w głąb Cerro Rico. Po tej zachwycającej wizycie przejedziemy do terminalu autobusów, żeby udać się do Uyuni. Po przyjeździe zakwaterujemy się w hotelu.



Dzisiejsza podróż rozpocznie się o 10:30. Naszym pierwszym przystankiem będzie cmentarz lokomotyw, pozostałość z lepszych czasów. Następnie udamy się w kierunku Colchani, małej wioski na samym brzegu Salar de Uyuni (solniska, które jest pozostałością po wyschniętym słonym jeziorze). Jej mieszkańcy żyją z wydobycia soli. W Colchoni dowiemy się, jak przetwarza się ręcznie sól i odwiedzimy mały sklepik z solą, który pełni również funkcję muzeum, w którym możemy podziwiać duże solne rzeźby, a także inne przedmioty (naczynia, biżuterię, narzędzia itp.). Po tej fascynującej wizycie u rzemieślników na samym szczycie świata wejdziemy na słynne solnisko Salar de Uyuni. To największa solna pustynia na świecie, zajmująca powierzchnię 10582 km2. Jedną ze szczególnych cech Salar de Uyuni jest fakt, że zawiera rezerwę 9 mln ton litu, co stanowi 40% światowej produkcji. Skierujemy się na wyspę Incahuasi, która jest nazywana błędnie, choć zdecydowanie częściej, Wyspą Rybaka. Ta geologiczna formacja jest pozostałością po skamieniałym koralowcu, a porośnięta gigantycznymi kaktusami, które mogą sięgać 12 m. Po obiedzie będziemy kierować się w stronę Puerto Chuvica. Będzie możliwość zwiedzania jaskini „Cuevas de las Galaxias”, gdzie można zaobserwować unikalne skamieliny glonów, przypominające o tym, że na trasie do Oruro był niegdyś ocean. W sąsiedniej jaskini będziemy mogli podziwiać Chullpares, czyli szczątki Inków pozostawione tam w wyniku rytualnych pochówków. Później czeka nas wspinaczka na punkt widokowy, z którego rozciąga się panoramiczny widok na całe Salar de Uyuni oraz skamieniałe koralowce, który stanowiły niegdyś część przepięknej rafy. Następnie udamy się do wioski Puerto Chuvica (lub ewentualnie do San Juan), która jest położona tuż przy wejściu na pustynię Lípez. Dotrzemy do schroniska ok. 16:00. Po południu czas wolny.



Dzisiaj kontynuujemy naszą wyprawę po południowej Boliwii. Z Puerto Chuvica przejdziemy trasę Uyuni-Ollagüe linią kolejową, która jest własnością FCA (Andyjskiego Przedsiębiorstwa Kolejowego), aż do solniska Salar de Chiguana. Będziemy podziwiać wciąż aktywny wulkan Ollagüe (nawet z daleka widać, że dymi), a później przemieszczać tzw. Szlakiem Klejnotów (Ruta de las Joyas), wzdłuż którego znajdują się jeziora Cañapa, Hedionda, Chiar Khota, Honda i Ramadita. Zatrzymamy się przy Kamiennym Drzewie (należy powstrzymać się od wspinaczki na nie), które rośnie na środku pustyni Siloli. Pod koniec dnia wejdziemy na teren Narodowego Rezerwatu Andyjskiej Fauny Eduardo Avaroa i dotrzemy do jeziora Laguna Colorada, które zawdzięcza nazwę swojemu czerwonemu kolorowi, który jest wywołany przez mikroskopijne skorupiaki, będące równocześnie głównym składnikiem pożywienia różowych flamingów, obecnych na tym obszarze. Z powodu zmian klimatycznych (brak deszczu), a także silnego parowania, poziom wody w okolicznych jeziorach szybko się zmniejsza, a co za tym idzie, z roku na rok zmniejsza się populacja flamingów. Późnym popołudniem zakwaterujemy się w schronisku. Wieczorem czas wolny.



Kontynuujemy naszą wyprawę w kierunku południowym, aż do Laguna Verde- najbardziej wysuniętego na południe punktu Boliwii. Opuścimy Laguna Colorada, żeby wejść jeszcze głębiej na terytorium Rezerwatu Narodowego Fauny Andyjskiej Eduardo Avaroa. Zwiedzimy wrzące gejzery Sol de Mañana, które są imponującym geotermalnym polem z dołami wrzącego błota, nad którymi unosi się zapach siarki. Skierujemy się do kąpieliska termalnego Polques, naturalnego źródła ciepłej wody, gdzie będziemy mogli popływać. Później przejdziemy przez prowincję Sud Lípez, gdzie będziemy obserwować „Damy pustyni” (Damas del desierto), czyli ogromne skały, osadzone w tym surowym krajobrazie, latami rzeźbione przez wiatr i deszcz. Przekroczymy pustynię Dalego, która zawdzięcza swoją nazwę katalońskiemu artyście ze względu na podobieństwo krajobrazu do surrealistycznych dzieł tego malarza. Będziemy się posuwać w kierunku Laguna Verde i Blanca, aż do stóp wulkanu Licancabur, gdzie zatrzymamy się, by zrobić kilka zdjęć. Laguna Verde zawdzięcza nazwę wszechobecnej zieleni (verde= zielony), która jest wynikiem obecności stężonego ołowiu, arsenu, siarki i wapnia- zdecydowanie należy się wstrzymać od kąpieli! ;) Znad Laguna Verde rozpoczniemy jazdę na południe, na granicę Boliwii z Chile w Hito Cajón. Po przekroczeniu granicy udamy się do San Pedro de Atacama. Reszta dnia wolna.
 

Wyjedziemy bardzo wcześnie, aby zobaczyć gejzery Tatio. To największe tego typu pole gejzerów na półkuli południowej, znajduje się ich tu aż 80! Zatrzymamy się na śniadanie przed udaniem się do San Pedro de Atacama przez wieś Machuca. Po południu odwiedzimy Lagunę Cejar, gdzie stężenie soli wynosi ponad 40% (jest wyższe niż w Morzu Martwym). Sprawia to, iż ludzie pływający tam dosłownie unoszą się na wodzie. Powrót do San Pedro de Atacama. Wieczorem czas wolny.



Wczesnym rankiem przejazd na Salar de Tara. Można się tam dostać wyłącznie samochodem terenowym. Salar de Tara znajduje się ok. 100 km od San Pedro de Atacama na terenie Rezerwatu Narodowego Los Flamencos. To prawdopodobnie jeden z najbardziej niezwykłych krajobrazów na terenie całego Altiplano. Solnisko znajduje się na wysokości 4300 m n.p.m. i jest otoczone przez liczne wulkany. Będziemy też mieli okazję zobaczyć liczne wulkaniczne formacje skalne, które tworzyły się przez wieki w wyniku erozji. Najciekawsze z nich to Guardianes de la Pacana („strażnicy Pacana”), czyli ogromne kamienne filary, które wznoszą się pionowo prosto z pustyni, czy też Farallón de Tara („urwisty kamień”). Po tej niesamowitej wyprawie wrócimy do San Pedro de Atacama. Wieczorem czas wolny.

Transfer na lotnisko w Calama, skąd przelecimy do Santiago de Chile. Po wylądowaniu przejedziemy do hotelu. Czas wolny na resztę dnia.



Chilijskie wino znane jest na całym świecie. Byłoby wstydem nie spróbować go podczas pobytu w Ameryce Południowej. Dzisiejsza wycieczka to podróż w czasie, podczas której poznamy tradycje chilijskiej wsi. Mniej więcej 1,5h po opuszczeniu hotelu dotrzemy do doliny Colchagua. Tutaj zaczniemy nasze tournée po okolicznych winnicach, gdzie będziemy degustować najlepsze krajowe wina. Obiad będziemy mogli zjeść w jednej z winnic lub restauracji w Santa Cruz, czyli najważniejszym mieście regionu. Popołudnie spędzimy przyglądając się procesowi wytwarzania wina. Powrót do Santiago i wolny wieczór.



Dzisiaj odwiedzimy Valparaíso oraz Viña del Mar. Nazywane „perłą Pacyfiku” Valparaíso zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na unikalną architekturę i plan miasta. W 1996 roku fundacja non-profit World Monuments Fund ogłosiła Valparaíso jednym ze 100 najbardziej zagrożonych na świecie miast- skarbów historycznych. Na listę UNESCO miasto zostało wpisane w 2003 roku. Zbudowane zostało na dziesiątkach stromych zboczy z widokiem na Ocean Spokojny. W Valparaíso znajduje się niemalże labirynt brukowanych ulic i alej, co świadczy o bogatym dziedzictwie kulturowym i architektonicznym. Później przejedziemy do Viña del Mar, czyli jednego z najbardziej turystycznych miast w Chile, nazywanego również La Ciudad Jardín („miasto-ogród”). Będziemy mogli zjeść obiad w jednej z nadmorskich restauracji, a po południu zwiedzimy miasto. Udamy się do kasyna, które jest jednym z najstarszych w całej Ameryce Południowej, przespacerujemy się wzdłuż plaży Reñaca i oczywiście pójdziemy do ogrodu botanicznego Quinta Vergara, gdzie co roku organizowany jest jeden z największych festiwali muzycznych na kontynencie. Wrócimy do Santiago, gdzie wieczorem będziemy mieć czas wolny, aby jak najlepiej wykorzystać ostatni dzień w Ameryce Południowej.


Odpowiednio wcześnie, w zależności od godziny wylotu, przejedziemy na lotnisko.
Jeśli wymeldujecie się z hotelu przed 7:00, śniadanie nie zostanie zaserwowane.