Muztagh Ata to odizolowany masyw górski na  zachodnim krańcu pustyni Takla Makan w prowincji Xinjiang w Chinach. Leży w centrum wielkich pasm górskich Azji, z Karakorum na południu, Pamirem na zachodzie oraz Kun Lun i Tien Shan na północy. W pobliżu spotykają się granice Chin, Kazachstanu, Kirgistanu i Tadżykistanu.  Miasto Kaszgar, jeden z punktów na „jedwabnym szlaku” znajduje się 160 km na północ od masywu. Mniejsze siedziby kumulują się wokół drogi, a koczownicze plemiona ludów Kirgizi przemierzają rozległe równiny w karawanach na wielbłądach. W lokalnym języku Muztagh Ata oznacza "Lodowego Ojca Gór”. Ogromna śnieżna połać pokrywająca górę przyciąga wspinaczy z całego świata. Wyprawa nie jest trudna technicznie, nachylenie zboczy wynosi 25-30 stopni, wymaga jednak od członków wypraw dobrej kondycji fizycznej ze względu na wysokość i zmienne warunki atmosferyczne. Muztagh Ata jest jednym z doskonalszych szczytów górskich, z którego można zjechać na nartach po jego zdobyciu (istnieje taka możliwość). Pierwszego wejścia na Muztagh Ata dokonał w 1894 roku szwedzki geograf Sven Hedin. W dwóch próbach pokonał drogę na wysokość 6300 metrów. W 1947 roku słynni brytyjscy wspinacze, E. Shipton i H. Tilman wraz z Sirdar Gyalzen Sherpa, dotarli do kopuły na szczycie na wysokości 7000 metrów. Pierwsze historyczne wejście na szczyt  Muztagh Ata datuje się na 1956 rok. Został on zdobyty przez mieszaną rosyjsko-chińską ekspedycję, kierowaną przez Eugeniusza Beletsky'ego.

Wspinaczka jest długa i męcząca, ale widoki Pamiru, Kun Lun i Karakorum są oszałamiające i wynagradzają cały trud. W drodze na szczyt zatrzymujemy się w trzech obozach. Wchodzić będziemy z niewielkim, wymaganym obciążeniem. Dlatego też  doświadczenie przy wejściu na szczyty powyżej 6000 m n.p.m. jest  wymagane.