PLAN WYPRAWY

DZIEŃ 1. Przelot Warszawa - N’Djamena

Spotykamy się z tour liderem na lotnisku Okęcie 2h przed wylotem. Sprawdzamy, czy wszyscy mają odpowiednie dokumenty (paszporty, wizy etc.) i wylatujemy przez jeden z międzynarodowych portów lotniczych do N’Djameny.

DZIEŃ 2 - 3. N’Djamena - Abeche

Przylot do N’Djameny, gdzie spotkamy się z przewodnikiem. Początek wyprawy, przejedziemy nasze pierwsze kilometry drogą łączącą Ndżamenę, przez Bahr el Gazal, z ważną oazą Faya. Dotrzemy do dużej wioski Massaguet, skąd będziemy kontynuować wyprawę na wschód. Zanurzymy się w prawdziwej i autentycznej Sahelian Aryce z licznymi wioskami i rynkami, przejedziemy przez osady Ab Toyour, Bitkine, Mongo i Oum Hadjer oraz przez piękny i żywy region Guery z granitowymi szczytami. Zatrzymamy się w wiosce Ab Toyour, nad którą rozpościera się homonimiczny granitowy szczyt znany również jako "sęp górski", aby podziwiać piękny krajobraz i zrobić kilka zdjęć. Docieramy do Abeche, starożytnej stolicy Czadu, obecnie stolicy regionu Ouaddai i jednego z najważniejszych ośrodków w całym kraju.

DZIEŃ 4 - 7. Abeche - Kalait - Archei

Po wyjeździe z Abeche zdecydowanie opuszczamy drogi asfaltowe i jedziemy szlakiem, na północ w kierunku wsi Biltine. Mijamy małą wioskę Arada i zauważamy zmianę krajobrazu Sahelu stopniowo opuszczając tereny pustynne. Kontynuujemy podróż, mijamy wydmy pokryte niską roślinnością, koczownicze i półkoczownicze plemiona zastępują rolników, których spotkaliśmy do tego czasu. W końcu docieramy do Kalait, prawdziwego saharyjskiego skrzyżowania dróg handlowych, a my zmierzamy dalej na północ. Znajdujemy się w pustynnym regionie, na południowych granicach Ennedi, zamieszkałych przez populacje Gaeda, Tama i Zagawa, pół-koczowniczych farmerów. Wjeżdżamy w masyw podążając w kierunku Wadi Archei, gigantycznego zielonego koryta rzeki, otoczonym wspaniałą serią piaskowych formacji tassillian, które przyjmują ciekawe formy przypominające kształt zamków i katedr. Wadi, która wije około trzydziestu kilometrów, kończy się ogromnym, zielonym i skalistym amfiteatrem, gdzie zaczynają się prawdziwe wąwozy Guelta oraz gdzie znajdują się stałe źródła wody, przy których z łatwością spotkać koczowników Toubou ze swoimi stadami wielbłądów. Tysiącletnia Guelta jest to niesamowite miejsce życia ostatnich żywych okazów krokodyli Saharan (Cocodrilus niloticus), pochodzących z czasów starożytnych. W całym regionie Archei, znajdują się znaczące stacje malowideł jaskiniowych, rozproszone w naturalnych schronieniach, wykonane przez nieznane starożytne kultury, które pozostawiają nam trudne, ale zabawne zadanie interpretacji ich znaczeń. 

DZIEŃ 8 - 10. Fada - Mourdi - Derbili - Demi - Teguedei - jezioro Ounianga

Docieramy do ścieżki łączącej Monou z Fada, którą będziemy podążać na północ aż do Fady, prefektury Ennedi i charakterystycznej saharyjskiej wioski, gdzie zobaczymy domy wybudowane wokół starego francuskiego fortu kolonialnego i małego, ale ożywionego targu. Centrum znajduje się w zielonej oazie z licznymi palmami daktylowymi. Na miejscu poświęcimy chwilę na dokonanie wszystkich formalności i rozpoczniemy przekraczanie masywu. Ruszamy powoli, piaszczystym i kamienistym szlakiem, który zaprowadzi nas do Mourdi, regionu pełnego wydm, zamieszkiwanego przed odizolowane grupy górskie. Jedziemy dalej w kierunku północnym i północno-wschodnim, pokonując trudne wzgórza piasków podążając starożytną trasą karawan, która łączyła baseny solankowe regionu Ounianga (Demi, Teguedei i Ounianga) z południowymi wioskami Czadu i północnym oazami libijskimi.  Dotrzemy do Eyo Demi, piaszczystej formacji o kolorze czerwonym, u jego stóp wznosi się wioska o tej samej nazwie, złożona z kilku palm i biednych domów z piasku. Ludność tutejszych ziem, całkowicie dzika i niegościnna, żyje handlując "czerwoną solą", którą wydobywają bardzo prostym sposobem z solanek, a później transportują na południe do oazy karawan, zwłaszcza Tébu Ounias, by wymienić surowiec na proso i sorgo. Na naszej ścieżce łatwo jest spotkać się z jedną karawan. Po wizycie w wiosce Demi wracamy się na zachód, do Ounianga Serir, przejeźdżając przez Teguedei, gaj palmowy zamieszkały sezonowo podczas zbiorów daktyli, jak pokazują małe silosy z piasku i kamieni. W Teguedei, dokąd się udamy, znajduje się jezioro regionu Ounianga, położone w piaszczystym basenie otoczonym palmami i skalistymi krajobrazami wielobarwnych piaskowców. Po opuszczeniu Nabar docieramy do pierwszych jezior Oazy Ojianganga. Krajobraz jest niesamowity - jeziora otoczone gajami palmowymi, które wyrastają z piasku, skaliste formacje wielobarwnego piaskowca od białych do czerwonych, złote wydmy, które schodzą łagodnie do wody, są jedną z najbardziej niesamowitych wizji całej saharyjskiej scenerii. Woda jest świeża i wydobywa się z piasku, ale z powodu słonej gleby, jeziora są bardzo słone o kilku gęstościach i kolorach, od niebieskiego do zielonego, odpowiednio bardziej i mniej słone. Cały dzień spędzimy na pieszych wędrówkach po piaszczystych brzegach i gajach palmowych z możliwością kąpieli w jeziorach.

DZIEŃ 10 - 14. Ounianga Serir - Kora - Bichagara - Kalait - Bahr el Ghazal - N’Djamena

Z Ounianga Serir kierujemy się na południowy zachód do Kory, gdzie zaczyna się masyw Ennedi. Początkowo jałowy i ponury krajobraz staje się bardziej atrakcyjny dzięki małym wzniesieniom Tassili i pasmom piasku. Nasze pojazdy będą walczyć z tym trudnym terenem. Po ostatnich trudnych wydmach okolic Kory szybko wjedziemy na płaszczyznę, miniemy studnię Ouei i dotrzemy do wspaniałych piaskowcowych katedr Bichagara, kamiennych wysepek na zachodniej granicy masywu, znanych również z malowideł jaskiniowych. Jedziemy wzdłuż Ennedi aż do Kalait. Podążamy naturalnym przebiegiem Oued Achim. Jesteśmy w bardzo dzikim otoczeniu, pełnym zwierząt, takich jak gazele Dorcas, dropie, hieny i szakale. Podążamy płaskowyżami pustyni, które poprowadzą nas na skrzyżowanie z Barh El Ghazal niedaleko wioski Koro Toro. Okolica jest prawie pozbawione osad, z wyjątkiem kilku namiotów nomadycznych Arabów, którzy żyją z rolnictwa i zbierania dzikich traw. Dalej kontynuujemy na południe, wjeżdżając do regionu Kanem. Powinniśmy przybyć do Ndżameny na wieczór, kwaterujemy się w hotelu i idziemy na pożegnalną kolację. Późnym wieczorem lub nazajutrz transfer na lotnisko.

DZIEŃ 15. Przylot do Polski

W doskonałych nastrojach lądujemy w Warszawie.